Testing

Jonge kinderen hebben de gewoonte dingen en speelgoed in hun mond te stoppen. Onderdelen voor deze leeftijdsgroep moeten daarom een minimumgrootte hebben om verstikking te voorkomen. Ontdek hoe dit wordt gemeten!

Elke bereikbare plaats op het oppervlak van het speelgoed (bijvoorbeeld een speelgoedbestuurder in een speelgoedvrachtwagen) die tijdens de valtest niet bereikbaar is voor contact met een plat oppervlak, wordt aan een samendrukkingstest onderworpen.

Deze test is bedoeld om de gevaren in verband met dunne flexibele plastic folie aan te pakken.

De EN 71-1 Doorwekingstest is bedoeld om het effect van speeksel te beoordelen.

Metaaldraden in speelgoed mogen geen gevaar voor verwondingen opleveren.

Deze test simuleert de mechanische schade die wordt veroorzaakt door een impactactie die een kind op zijn speelgoed kan uitoefenen.

Deze test is bedoeld om de gevaren te beoordelen van doorboorde/geperforeerde bijtringen en soortgelijke producten waarbij het kind in contact kan komen met vloeistoffen die verontreinigd zijn of verontreinigd kunnen raken door perforatie.

EN 71-12 bevat testmethoden ter ondersteuning van de EU-eisen voor N-nitrosaminen en N-nitroseerbare stoffen in bepaalde soorten speelgoed. Aangezien in het Publicatieblad van de EU een verwijzing naar deze norm is bekendgemaakt, zal de naleving ervan een vermoeden van overeenstemming met Richtlijn 2009/48/EG betreffende de veiligheid van speelgoed bieden.

De Europese norm EN 71:2 vermeldt de categorieën ontvlambare materialen die in alle speelgoed verboden zijn, alsmede vereisten betreffende de ontvlambaarheid van bepaald speelgoed wanneer het aan een kleine ontstekingsbron wordt blootgesteld.

Speelgoed en materiaal dat in speelgoed wordt gebruikt, moeten visueel schoon zijn en vrij van aantasting. Het materiaal wordt met het blote oog en niet onder de microscoop beoordeeld.