Eindresultaten van het REACH4TEXTILES project

Enerzijds heeft de Europese Unie 's werelds meest uitgebreide wetgeving op het gebied van chemische stoffen die is ingevoerd om consumenten, het milieu en in theorie zelfs het concurrentievermogen van bedrijven te beschermen.

Anderzijds circuleren er in Europa ongeveer 28 miljard kledingstukken, waarvan 80% wordt geïmporteerd van buiten de EU en haar jurisdictie. Het is onvermijdelijk dat zulke enorme hoeveelheden enorme uitdagingen met zich meebrengen voor markttoezichtautoriteiten die ervoor moeten zorgen dat gevaarlijke producten die niet aan de regels voldoen uit de buurt van EU-burgers blijven. 

Textiel is een integraal onderdeel van ons dagelijks leven. Textiel is overal en is onmisbaar. Om textiel te produceren of om de functie die het vervult te verbeteren (olie- en waterafstotend, brandvertragend, antistatisch, etc.), worden chemicaliën gebruikt.

Bij de productie van textiel worden ongeveer 1900 chemische bestanddelen gebruikt, waarvan er meer dan 150 zijn geclassificeerd als gevaarlijk voor de gezondheid en het milieu.

Alle chemicaliën die worden gebruikt voor de productie van textiel en alle textielartikelen die op de Europese markt worden gebracht, moeten voldoen aan de REACH-verordening. Dit is echter niet altijd het geval, sommige textielproducten voldoen niet aan de REACH-verordening en kunnen schadelijke chemische stoffen bevatten. SAFETY GATE rapporten tonen aan dat kleding de derde belangrijkste materiaalklasse is na speelgoed (dat ook textiel bevat) en motorvoertuigen. In meer dan 20% van de gevallen hielden de gemelde risico's verband met chemische stoffen.

Het REACH4Textiles project had als doel om alle actoren samen te brengen in het delen van kennis over textiel, chemische testmethoden om het markttoezicht effectiever te maken en bij te dragen aan een gelijk speelveld op de textielmarkt.

Het doel van het REACH4Textiles project is

• een diepgaander inzicht krijgen in de hoeveelheid textielmaterialen op de markt die onder de REACH regelgeving vallen, welk type, of welke klassen van materialen vatbaarder zijn dan andere.
• Kennis verzamelen over de verschillende testmethoden, hun reproduceerbaarheid, nauwkeurigheid, detectielimiet en kwantificatielimiet. Een onderdeel hiervan is de ontwikkeling van een instrument voor strategisch experimenteel ontwerp en de ontwikkeling van methoden voor snelle besluitvorming (op basis van risico's) ter plaatse (douane) om kritieke producten (import) verder te controleren. Om deze doelen te bereiken worden monsters van verschillende textielmaterialen verzameld op het terrein; in winkels en via e-commerce platforms, openbare markten, bij de douane.
• Bewustwording te creëren bij het markttoezicht, de geleerde lessen over het testen op schadelijke chemische stoffen te verspreiden en markttoezichtactoren samen te brengen om beste praktijken uit te wisselen en training te geven voor een effectievere marktcontrole, met de nadruk op textielproducten, productietechnieken en de gebruikte chemische stoffen, overdracht van testmethode waar nodig, interpretatie van testresultaten om conclusies te kunnen trekken.
   

REACH4Textiles de relevante markttoezichtautoriteiten voor textiel in Europa, mogelijke overlappingen en samenwerkingsniveaus tussen de autoriteiten in kaart gebracht met een bijzondere focus op de handhaving van de etikettering van textiel en de naleving van REACH in de EU-lidstaten en de EER, Zwitserland en Turkije. 

REACH4Textiles heeft ook twee testcampagnes uitgevoerd (160 artikelen werden getest door middel van 2374 tests).